زن، زندگی، آزادی
مطلبی از سمیه میرزایی
اگر با مفهوم عمیق لائیسیته آشنا بودن ودولت آن را اجرا میکرد ما در ایران با این حجم از اعتراضات را شاهد نبودیم و اگر بر طبق آن دین از سیاست جدا میشد و این نظریه با هدف افزایش آزادی های دینی ارائه شده و با جدا کردن دین از زندکی جاری مردم معنی شده . همچنین دولت ملت از مفاهیم بحث انگیز امروز در ایران است چه آنانی که به جهانی شدن باور دارند و چه آنان که هنوز بر هویت قومی میدمند وهر کدام منطق خود را دارند و منافع خود را در آن میجویند. قسمت اعظم جوامع در سراسر تاریخ بی دولت بوده این موضوع اختلاف نظر است.
ایران نخستین امپراتوری جهان ساخته شده از اقوام گوناگون بود که طی هزاران سال با هم زیسته بودند و ما هیچ جای دنیا دولت ملت تک قومی نداریم که فقط از یه قوم تشکیل شده باشد.
حکومتی که با ایدئولوژی اسلامی نه تنها کمکی به انسجام ملی نمیکند بلکه میتواند موجب از هم پاشیدگی وفاق ملی شود و بزرگترین مشکل جمهوری اسلامی همان اسلام و دین است . واین مشکل حکومت هایی است که میخواهند با اتکا به دین کشور را اداره کنند . ایران نیز نیازمند حکومت غیر دینی و بی طرفی در مورد ادیان است و این فقط با حکومت
با حکومت جمهوری اسلامی حقوق شهروندی معنایی ندارد سلطنت و خلافت در سایه خدا نیازمند برای حقوق مردم نیست و دموکراسی و آزادی تحقق پیدا نمیکند.
دولت باید با منطق سیاست اداره شود و نه دین و بایر رفت دنبال جدا کردن این دو از هم. بنابراین دولت به معنای دستیابی بین دولت در سرزمین واحد با مرز مشخص و بروکراسی اداره کشور با مردم در قالب یک ملت با تعلق زبانی و فرهنگی بیش از یک قرن است که به معنای مدرنش در ایران تحقق یافته .
مشکلی که پس از انقلاب بروز کرد حکومتی با ایدئولوژی اسلامی و شیعه اثنی عشری است که خواستار امت سازی است و این نه تنها موجب از هم پاشیدگی وفاق ملی میشود که بزرگترین مشکل جمهوری اسلامی همان اسلام و شیعه بودنش است که در تضاد فرهنگی با سایر ایرانیان است که میخواهند با اتکا به معیار واحد تنوعی را که در هر کشور هست نفی کنند .
ایران نیازمند حکومت بدون اسلام و بی طرف در مورد ادیان است. نزدیک به دو دهه است که بحث جدایی در بین ایرانیان مطرح گشته و چنانچه موقعیت تاریخی اقتضا کند هر روز فضای بیشتری را به خود اختصاص داده و گروه بزرگتری را به سوی خود جلب نموده است .
کم کم بسیاری که اصلا تصور سیاست به دور از دیانت برایشان مطرح نبوده یا شاید جرات خواستاریش را نداشتند به این سو کشیده شده اند و تنها در این صورت است که حق آزادی بیان ،دموکراسی، عدالت اجتماعی را میتوان در کشور اجرا کرد.