نمایش فیلم مستند ” این خونِ من است” ساخته هما معینی در پاریس
نماش فیلم مستند ” این خونِ من است” ساخته هما معینی مستند ساز ایرانی روز شنبه 23 ژوئن ساعت 11:00 در سینما نوول اودئون پاریس به نمایش درخواهد آمد.
این مستند نگاهی دارد به ماجرای “خونهای آلوده” کشور فرانسه که جنجال زیادی آفرید.
ماجرای خونهای آلوده درفرانسه به سالهای 1986- 1983 بر میگردد.در آن سالها که قابلیت مسری ویروس ایدز طریق خون شناخته شده بود کوتاهی دولتمردان فرانسه تعداد بسیاری ازمبتلایان به هموفیلی را به دام مرگ فرستاد. ماجرا از آنجایی شروع شد که تست آزمایش خون برای ایدز را ابتدا پزشکان آمریکایی یافتند و ازآنجایی که انستیتو پاستور نمی خواست از رقیب آمریکایی خود عقب بیفتد و بازاررا به دست رقیب بدهد با نفوذی که در دولت داشت اجباری شدن تست آزمایش خون را به تعویق انداخت تا خود به کشف و تولید این تست برسد.این در حالی بود که زمزمه های خطرپیشرفت ایدز از طریق کسانی که خون میدادند و این خونها بدون آزمایش به مبتلایان هموفیلی انتقال داده میشد بین پزشکان بالا گرفته بود.درنهایت درنوامبر سال 1985 دولت انجام این تست را اجباری اعلام کرد و فروش خونهای باقیمانده را که مطمئنا آلوده به ویروس ایدز بود به شدت ممنوع اعلام کرد.
بعد از ممنوعیت فروش در فرانسه، انستیتو پاستور که میزان قابل توجهی از خونهای آلوده به ایدز را در انبار داشت شروع به فروش این خونها به کشورهای دیگر کرد. این کشورها که از استانداردهای جهانی دور بودند طعمه خوبی برای خالی کردن انبارهای مرگ آنان شد.این خونها به تونس، آرژانتین، یونان، کانادا و عراق و ایران سفر کرد تا ویروس ایدز مبتلایان به هموفیل را به کام مرگ بکشاند.درایران تنها پانزده نفراز قربانیان زنده مانده اند.
“این خون من است” زندگی کنونی تعدادی از قربانیان این ماجرا را به تصویر می کشد.
نمایش این فیلم با حضور کارگردان فیلم، هما معینی، و سخنرانی آلن برونه کارشناس سینمای ایران برگزار خواهد شد.
آدرس : سینما نوول اودئون
6rue de l’école de Médecine
75006 Paris
برای هر گونه اطلاعات تکمیلی به اینجا مراجعه کنید.
تیزر فیلم “این خون من است” را در زیر مشاهده کنید.
aura lieu le samedi 23 juin à 11h au cinéma Nouvel Odéon. La projection sera suivie d’un débat en présence d’Alain BRUNET (spécialiste de cinéma Iranien). Je serai ravie de vous retrouver.
Aujourd’hui, après plus de 30 ans, comment vivent les survivants et comment surmontent-ils la maladie du SIDA dans leur vie privée et professionnelle ?
